“Vind jij het hier ook zo’n zooi?” Natascha hangt onderuit op het doorleefde bankstel. Zo’n bank die je dwingt te blijven zitten, omdat opstaan zo’n eind omhoog is dat je al duizelig wordt bij de gedachte. Zo’n bank waarover elk huis op dit studentencomplex beschikt. “Ik hou wel van rommel,” zegt Max
Lees verderIn zijn zak zat een doosje en alleen hij kende de inhoud. Af en toe stak hij zijn hand in die zak en friemelde eraan. Dan keek hij om zich heen, op zoek naar de blik van iemand, zomaar iemand. Een gevoel van macht en uniciteit. Alleen hij beschikte over
Lees verderDat heb ik weer. Urenlang, feitelijk de hele dag, zitten er mensen op me, ongevraagd overigens, en net op dat ene onbewaakte moment gebeurt dit. Ik had het zien aankomen. Ik wilde nog roepen tegen het vertrekkende vrouwtje: “Blijf nog even, blijf voor deze keer nog even!” Maar ze zette haar
Lees verderHet ontwaken. Je weet niet of het bier, de nimmer dimmende campingmuziek of je veel te dunne matje je in deze toestand heeft gebracht. Waarschijnlijk is het een ongelukkige combinatie van de drie. Haperend grijp je naar het flesje water naast je van truien en boxershorts gebouwde kussen. Wat je
Lees verderMijn probleem bestaat echt. Eindelijk. Jaren liep ik al met die knagende gedachten, dat ik iets had. Iets wat niet zo hoorde te zijn, een afhankelijkheid van iets dat in mijzelf ontbrak. Een chronisch menselijk tekort. Het maakte me grillig. Er waren dagen waarop dacht ik dat ik me aanstelde. Dat ik me
Lees verderLaat ik ze Ans en Hans noemen. Ans en Hans wonen in mijn straat, sinds een paar weken. Ze lijken verstoten door hun soortgenoten, even verderop in het park. Doorstond Hans de keuring van Ans vader niet? Plukte hij haar weg bij die andere bink, Frans? We zullen het nooit weten. Ans
Lees verderOver hoe een eigenzinnig team een ondergewaardeerde therapie op de kaart probeert te zetten. Artikel in Nieuwezijds Magazine, januari 2013. Link.
Lees verderHet is rustig in het park. De kille wind houdt de recreatieve wandelaars en spelende kinderen thuis. Ik ben er wel op uit getrokken, voor mijn allerlaatste rondje inspiratie. Ik maakte er een bijna vaste gewoonte van sinds ik met dit blog begon. Slenterend of joggend orden ik mijn gedachten,
Lees verderVandaag drinken we champagne. De plastic glaasjes staan klaar, naast de tafel vol lunchwaren. Straks zullen ze er zijn: mijn bijna-uitgever. Mijn literair agent. Mijn collega’s, die een glaasje meedrinken op het contract dat getekend gaat worden. Een nieuwe missie, die het zwarte gat na dit bijna voorbije blogproject verdrijft. Gisteren was
Lees verderMorgen drinken we champagne. Mijn eettafel. Een glas cognac naast mijn toetsenbord. Vijf jaar geleden begon de bal te rollen. Ik ontmoette een man. Een Duitser, Oost-Duitser om precies te zijn. Hij vertelde me zijn verhaal. Hoe hij vluchtte op de dag dat de Muur viel, van oost naar west. In Nederland verzeild
Lees verder