Berichtenpagina

Bij ons op kantoor

Werken gaat prima hier in kantoor. Binnenkomen, je tas neersmakken, je computer aan en hop aan het werk. Veeleisend zijn we nu eenmaal niet en dat is maar goed ook, leert een rustige rondgang met twee frisse woensdagochtendogen. Het begint al bij de feloranje deur, gesierd met witte letters ‘Bureau Wibaut’.

Lees verder

Zo ontmasker je een peiler

Het maakt inmiddels deel uit van je dagelijkse praktijk: er is weer eens een ‘ontzettend leuk onderzoekje’ of ‘razend relevante peiling’ uitgevoerd, meldt het schreeuwende persbericht in je mailbox. “Leuk! Nieuws!” Denk je. Hoe de onderzoekers tot hun bevindingen gekomen zijn zoek je liever niet uit. Stel je voor dat

Lees verder

Een pet met ogen

Heb je een pet bij je? Vraagt hij terwijl hij de achterklep van zijn grijze Opel Kadett omhoog laat vieren. Euh, nee… “Dan heb ik er wel eentje voor je. Is wel aan te raden namelijk.” Met een brede grijns drukt Kees de bruine cap in mijn handen. “Ga eens wat vaker

Lees verder

Kleine zwarte wezentjes

Oke, ik heb wel respect voor ze. Een beestje dat twintig keer zijn eigen lichaamsgewicht kan optillen, doet het bij mij al snel goed. Een diersoort dat de helft van de volledige dierlijke biomassa op aarde beslaat, die doet het goed. Maar dat ze nou zo nodig mijn keuken moesten

Lees verder

Het zwarte goud

Een typisch geval van mooie kroegpraat, dat was het geweest. Maar feit was dat we die avond niet genoeg gedronken hadden om onze dwaze afspraak de volgende ochtend vergeten te zijn, en dus zouden we ons eraan gaan houden. Een maand geen koffie dus, en wel per 1 januari. Nog ruim

Lees verder

Haar naam was Laura

Ineens zag ik haar weer. Mijn eerste liefde. Op slag verliefd was ik weer, net zoals toen; ze was ook niks veranderd. Diezelfde stralende lach, die vastberaden blik, haar schattige tanden – een kleine overbeet. Meteen kwamen de herinneringen terug. Hoe ik toen worstelde met mijn gevoel, nachten wakker lag,

Lees verder

Indringer

Verstijfd sta ik in mijn woonkamer. Mijn woonkamer. Een minuut geleden was ik nog zachtjes fluitend mijn donkere huis binnengestapt. Zachtjes, want het was al weer drie uur. De avond was mooi geweest,en luidruchtig. Nu ben ik stil. Verbijsterd. Probeer ik tot me door te laten dringen wat mijn ogen

Lees verder