7.30 uur Weet ik het wel zeker? Om solidair te zijn met de moslims ben ik een dagje te laat. Het is geen voorbereiding op mijn steeds dichter naderende stage naar Ethiopië. Mijn stufi is nog lang niet op en van obese neigingen kan ik ook niet spreken. Toch besluit ik
Lees verderNeuspeuteren is net als masturberen: iedereen doet het, maar van een andere willen we het niet weten. Iedereen heeft zo zijn eigen maniertjes om zijn neusholtes obstakelvrij te houden. En wees eerlijk, niemand vindt het prettig om midden in een goede conversatie te merken dat zijn gesprekspartner al minutenlang tegen een
Lees verderOver idealisme, ongelijke kansen en onbedoelde emoties ‘Dit is Frank. Frank vindt het geweldig als jij zijn nieuwe personal assistant wordt. Hè Frank?’ Frank knikt naar zijn moeder en produceert een klank die op enthousiasme lijkt. Hier had Sarah niet op gerekend. Na terugkomst uit Afrika had ze besloten ook hier
Lees verderHet Belgische leger rukt uit tegen de processierups. Ik ging een dagje mee. Het is halfzes in de ochtend en ik meld me bij het zestiende bataljon, gelegerd in het Belgisch Limburgse plaatsje Aalst. Luitenant Marc de Vroome (‘gisteren was ik nog verkenner’, meldt hij trots) neemt me vandaag mee op
Lees verderIk vraag me af hoe we hier verzeild zijn geraakt. Het is twaalf uur en langzaam vult de zaal zich met uitgedoste en opgefleurde scholieren. Ik observeer de DJ en vraag me af of die wel zo laat mag opblijven. Het is een haast onwerkelijke belevenis. Hier is écht sprake
Lees verder“Nee hè!” Abrupt schrikt Anna wakker. ”Wat nu weer?” Met moeite perst ze haar linkeroog open om een klein streepje licht op te vangen. Half drie… Dan beseft ze waardoor ze zo plotseling gewekt werd. ”Wie smst me nou op zo’n tijdstip?” Hij twijfelt. Weet niet of hij er goed aan
Lees verderIneens heb je het. Je wordt wakker met een geniaal voornemen. Ik ga strijken. Genoeg rondgelopen in slecht verzorgde kleding: vanaf nu kom ik spick and span voor de dag. Was je er maar nooit aan begonnen. Ineens begin je je druk te maken om omslaande randjes, scheeflopende vouwen en
Lees verderTikkertje. Vroeger vond ik het al een gevaarlijke bezigheid. Het begon altijd onschuldig en eindigde met blauwe plekken, door de lucht suizende ledematen en onherstelbare hersenbeschadigingen. Ik vermoed dat daar ook de uitdrukking “getikt zijn” vandaan komt. Toch werd ik een tijdje geleden weer verleid tot een potje tikkertje. Alleen nu
Lees verderHet kan niet waar zijn… Mijn adem stokt terwijl ik het nieuws langzaam tot me laat doordringen. Het is wel waar. Droefheid en onbegrip maken zich van me meester. In een flits gaan mijn gedachten naar de achterblijvers. Hoe zullen die nu verder moeten? Zonder hem? Of zouden ze het
Lees verderWat is het leven toch oneerlijk! Als ze me nou zouden bekeuren voor die ontelbare keren dat ik door rood rij, of de vele avonden dat ik me al zonder lampjes door het stadsleven begeven heb… Nee hoor, ze pakken met meteen de eerste de beste keer dat ik in
Lees verder