regular

Feest der herkenning

Dansvloeren zijn net samenlevingen. Gevuld met levende karikaturen. Met heerlijke cliches en prachtige rolpatronen. Lees en glunder: een feest der herkenning.

De grijpmij-meisjes
Wanhopige mannen hebben het eigenlijk maar makkelijk. Elke avond heb je er namelijk wel een paar: dames met een te ver doorgestegen hormoonspiegel, wanhopig op zoek naar een penetrante man om hen even lek te steken. En oh zo makkelijk herkenbaar: dansen haast met hun benen wijd (alvast een beetje soepel worden), kijken constant lachend (want dan ben je aantrekkelijker, toch?) van de ene naar de andere kant van de club en zitten om de twee minuten aan hun haar. Ja, dat hebben ze niet door, maar laat zien dat vrouwen aandacht willen. En oh ja, als er enige vorm van podium in de zaal aanwezig is, staan ze daar. Ook wel desperate housewifes genoemd.

De muurbloem
Hij had het zich zo anders voorgesteld. Een mooie carrière, in de zakenwereld. Een huisje, een boompje, een beestje. Maar zij vertrok, al weer een jaar geleden. En zijn baan? Ach, bore-out is een understatement. En dus staat hij er weer, ook vanavond. Nerveus verveeld spelend met het rietje in zijn blikje Red Bull. Wachtend, op… Ja waarop eigenlijk?

De perfecte rokkenjager
“Heb je een vriend?”
Na een knikje van zijn vriend, die hem nu schichtig vanuit zijn ooghoek in de gaten houdt, was hij op haar afgestapt. Petje achterover, snor netjes bijgewerkt.
“Ja.”
“Goh, dat je dan nog uitgaat…”
“Hoezo?”
“…En nog drinkt ook.”
Ze draait zich om en danst verder met haar vriendinnen.
Hij kijkt zijn vriend aan. “Gestoord wijf”, zegt zijn blik. Op naar de volgende?

Het middelpunt
Waar wachten jullie nog op? Zet dat biertje opzij. Of beter nog: sla ‘m achterover! Ik ben er! DJ, put a record on!

De bodyguard
Zij weet het nog niet. Of eigenlijk weet ze het wel, maar is nog in de ontkenningsfase. Zij is vanavond van hem. Hij zorgt goed voor haar. Telkens wanneer er iemand in de buurt komt, is hij haar reddende engel. Net dichtbij genoeg om haar nog even heel subtiel te kunnen aanraken. Dat ze eigenlijk een vlam heeft die thuis op haar wacht, is hem even ontgaan. Of zal haar ontgaan, straks. Dat weet hij zeker.

De ondergewaardeerde
Eigenlijk verdient hij een lintje. Hoeveel mensen hij inmiddels al van harde klappen heeft gered. Of een kansloze avond bespaard. Uren brengt hij ervoor door in de sportschool, ’s avonds na zijn andere werk. Maar hier, waar hij de grootste verantwoordelijkheid heeft van alle aanwezigen, heet niemand een goed woord voor hem over. Het doet hem niks meer. De eelt op zijn ziel is dikker dan die op zijn rechtervuist.

De goede maat
Een beurse schouder heeft ie. Van iedere keer dat zijn vrolijk gepilste vrienden even bij hem langs kwamen. “Alles goed man? Mooi feesje hè?” En weg waren ze weer. Voor de zestiende keer kijkt hij op zijn horloge. Half drie, zucht, we mogen bijna. Waar had ik de auto ook al weer staan?

De damesvoetballers
Mannen? Die hebben we niet nodig. Misschien later een keer, als we een kind willen. Voorlopig hebben we genoeg aan ons elftal. Dat laten we merken ook, als we uitgaan. Laat ze maar kijken, als we elkaar betasten, opgeilen, verwennen. Kunnen wij straks weer fijn samen douchen.

De droomprinses
Soms, kan het ineens helemaal stil zijn. Wanneer zij langsloopt bijvoorbeeld. Hoe hard de muziek ook staat. Ze is betoverend. Wanneer zij zich voortbeweegt, is het alsof de zeeën splijten. Mannen en vrouwen, verlegen en brutaal, ze springen opzij, wanneer ze nadert. En zij? Zij zou het liefst heel erg dronken worden en ordinair in de armen van al die gewone mannen vallen.

De incrowd
Daar staan ze. Gezelligheid ten top, dat is duidelijk. Hebben vast al ingedronken. En goed ook. Vergeten ondertussen een beetje dat wij er ook zijn. Wanneer er steeds eentje achteruit stapt, op mijn tenen bijvoorbeeld. Of er weer een lading bier langskomt, over mijn shirt. Of een punkliedje uitnodigt om ons in hun feestgedruis te betrekken. Nee dankje.

De persoon achter je
Heb ik soms een magneet in mijn achterhoofd? Zijn mijn ellebogen niet puntig genoeg? Loop de dansvloer hier schuin af? Waarom kom je dan steeds dichterbij staan? Wil je praten? Mag ook van voren hoor! Maar ga alsjeblieft nu uit mijn personal space.

De buy me a drink sletjes
Nee, een portemonnee paste echt niet meer in haar tasje. Prioriteiten hè. Geen probleem ook. Lief doen kan ze wel, vooral in de buurt van de bar. Haar vriendin ook, die staat al even verderop. Werkt beter, als ze straks langskomen.

Ik
Ik ben er ook. Ik dans wat. Kijk om me heen. Geniet, van het prachtige bruisende leven dat zich om me heen afspeelt. Voel me goed, op mijn plek. En kruip na afloop met een grote glimlach in mijn bed.